(Isaiah 53:4) |
אָכֵ֤ן |
’ā·ḵên |
Surely |
H403 |
Adv |
חֳלָיֵ֙נוּ֙ |
ḥo·lā·yê·nū |
our griefs |
H2483 |
Noun |
ה֣וּא |
hū |
he |
H1931 |
Pro |
נָשָׂ֔א |
nā·śā |
has borne |
H5375 |
Verb |
וּמַכְאֹבֵ֖ינוּ |
ū·maḵ·’ō·ḇê·nū |
and our sorrows |
H4341 |
Noun |
סְבָלָ֑ם |
sə·ḇā·lām; |
carried |
H5445 |
Verb |
וַאֲנַ֣חְנוּ |
wa·’ă·naḥ·nū |
and yet we |
H587 |
Pro |
חֲשַׁבְנֻ֔הוּ |
ḥă·šaḇ·nu·hū |
did esteem him |
H2803 |
Verb |
נָג֛וּעַ |
nā·ḡū·a‘ |
stricken |
H5060 |
Verb |
מֻכֵּ֥ה |
muk·kêh |
struck |
H5221 |
Verb |
אֱלֹהִ֖ים |
’ĕ·lō·hîm |
of God |
H430 |
Noun |
וּמְעֻנֶּֽה |
ū·mə·‘un·neh |
and afflicted |
H6031 |
Verb |